öldürür bir pişiyin balasını zibillikdə itlər
şahid oluruq,mən və anası.
mənmi daha çox dəhşət içindəyəm,
anasımı?
bölüşə də bilmirəm,qəfil niyə kədərləndirim kimisə?
mən də bölüşə bilmirəm,anası da.
unudaram bir-iki günə,anası isə?!
boğulma
doğul bir gün,
boğul bir gün,
öl bir gün.
on yeddi il yox deyənlər
gəl əslində deməliydi
yox bir gün.
ürəyi olmayan insanların
necə qan dövranı davam edə bilər?
ya da varsa ürəyi,
necə ağrı hiss etmiyə bilər?
doğma doğmaq sözündən gəlirsə
insan öz balasına on yeddi yaşında
necə deyər doğ bir gün?
bilsən necə dəyərlisən,
dəyişərdi bütün dünya
yaşasaydın çox bir gün.
yorğunluq
tək olmaq kədərlidir,
yalnız olmaq qorxulu.
uduzan adamlar kədərlidir,
udan adamlar qorxulu.
sonra tərsinə və hər şey
əksinə davam edir.
insan uşaq doğulur,
uşaq ölür.
ölmək qorxuludur
sağ qalmaq kədərli.
bəzi xəstəliklərdən sağalmaq çətindi,
yorğunluq kimi.
Teatr
“dostlar məni bağışlayın!”
dostlar yoxdur.
dostlar hanı?
dostlar nədir?
mənə ən yaxın
nə qədər yaxın ola bilər?
mən özümdən uzağam.
məndən uzaq durun
bir nəfər un,yağ,şəkər dalınca getsin,
iki nəfər molla dalınca.
duasını oxuyun mərhumun
dan yeri ağarınca.
somavara od salın
çay süzülsün,halva gəlsin
davam etsin tamaşa
düşməsinlər təlaşa
kim ölüb?
Mən!
Sən?
Kimsən?
Heç.
aprel-may 2019
qış şeirləri
getmisən,yerini şaxta alıb
məni həm vahimə basır
ayaqqabıların rəfdə tərpənmir aylarla,
həm də qorxuram baxdıqca.
daha bir gedmiş adamsan,
başqa bir dəfn mərasimisən sən.
adi şeylərdi bunlar:
ölü yuyular,basdırılar
ölülərin yeri boş qalar.
sadə şeylərdi bunlar:
iki kilo una nə qədər şəkər,
yağ nə qədər
bunları hamı bilir,
hamı ölümə hazırdı.
susduqca hər gün daha
yaşadıqca bir gün
bir gün daha çirkab boğaza qədər yapışır.
gecəyə səhər,ilana zəhər
mənə yazmaq,
ölümə kədər yaraşır.
13.01.2020
başlıqsız
əgər cəza vermək lazımdırsa bu dünyada,
ən ağır cəza
ki,adamlara görə dəyişir
ki,adamlar milyon illik tarixdə
bir əsr yaşamır
ki,keçmişi və gələcəyi müzakirə edərkən
nə keçmişə getmək şansı var,
nə də çox asan tələffüz etdiyimiz iki min yüzüncü ilə qədər yaşamaq
Ölümün reallığını bilib,
unutmaq
bədbəxtçilikdir ya xoşbəxtçilik?!
ki,adamlara görə dəyişir.
02.04.2019
suallar
ölüb qoynuna qovuşuruq dünyanın
onunla dalaşsan ya dalaşmasan.
necə ki iki qütb nöqtəsi var dünyanın
gedib görsən ya görməsən.
ulduzların bir sayı var,bəlkə də yoxdu.
sayını bilsən ya bilməsən
dünyanın ədaləti də belədir
necə ki ömür axıb gedir
sən ona qarışsan ya qarışmasan
dünyanın ədalətiylə də barışsan ya barışmasan.
dekabr 2017
yaşamaq
yenə də mən
şampan şüşəsinin ağzında tıxac kimi
avtobus qapısında
üç saat yaşamaq üçün
on saat işləməyə gedirəm.
21.05.18
dalan
aylar illər keçib gedir
külək kimi üstümüzdən
ibarətdir həyatımız iş yolundan,
işləməkdən,
siqaretin tüstüsündən.
xeyirə şərə də gedirik
qoy yaxınlar inciməsin,küsməsinlər.
yaşıyırıq dünənlərlə.
küsmüşük yaşıyanlarla,
barışmışıq ölənlərlə.
yaxşı olmağa yox,
uyğun olmağa çalışırıq
baxanların gözünə.
sevgilər üzük,xonçadı
sevgilər ev,iş,maşın
qurbanıyıq yalançı bir yarışın.
dairə
hər sabah biraz həyat biraz ölüm deməkdir.
yaşamaq istəyi ki var bu dünyanı bugün də biraz görüm deməkdi.
müharibələrdə sağ qalanlar və ölənlər olur
yaşayanlar olmur.
müharibə mübarizə deməkdi.
mübarizədə qalib gələnlər məğlub olanlar olur,
barışanlar olmur.
heç yolunu bilmədiyi şəhərlərə
müharibədir deyib gedən,
müharibədir deyə ölən insanlar kimlərdir?
dövlətlərin savaşdığı,
insanların öldüyü
müharibə!
insanların savaşdığı
dövlətlərin öldüyü
inqilab!
birincidə ölüm təhlükəsi daha yüksək olsa da
ikincinin daha təhlükəli hesab olduğu bir dünyada
mənə görə bir şey ya var ya da yoxdur.
məsələn,vicdan
vicdan biraz ola bilərmi?
iman edib,əməl etməmək kimi.
toz eşidib,qoza inandırmaq kimi özünü.
həzm olunmayan yemək,bilib danışmayan insan
ikisi də ağırlıqdır sadəcə
biri mədədə biri fəzada.
bizə də sanki ya indi danış ya da
sonsuza qədər sus deyiblər.
ancaq köçəri quşları qorxudan bostan müqəvvaları kimi susmuşuq
susmuşuq lal səssizliyiylə.